کردستان و به تبع آن منطقه‌ی موکریان سرشار از عالمان و فرهیختگان بوده است؛ اما به دلیل کم‌توجّهی و عدم اهتمام به نگارش شرح حال رجال، بزرگمردان بسیاری به بوته‌ی فراموشی سپرده شده‌اند. در اینجا به زندگی عالم ربّانی ملا سیّد عبداللّه واژی (شێخ عه‌بدوڵڵای که‌وڵ‌زه‌رد) می‌پردازیم.
از نگاه بازماندگان، ایشان در بین سالهای ١٢٣٠ تا ١٢٤٠ شمسی در روستای «واژه» از توابع بانه چشم به جهان گشوده‌اند. تحصیلات حوزوی خود را در همان روستا آغاز و سپس برای ادامه تحصیل به بانه می‌رود. همچنین با توجه به حاشیه‌ی کتاب گلنبوی برهان ـ در علم منطق ـ که با خط خود استنساخ کرده‌اند، در روستای ترجان از توابع سقز نزد ابن‌القزلجی
جا دارد از تلاش همه‌ی اقشار جامعه‌مان که هریک به قدر توان خود، در سنگر سلامت و مقابله با بحران بیماری همه‌گیر کرونا مقابله می‌کنند، یادی کرد و تشکر نمود.
این جستار پاسخی است بر بخشی از مقاله‌ی آقای لقمان احمدی، تحت عنوان «بی‌تفاوتی ماموستایان». به نظر ایشان ماموستاها نسبت به قضایای روز بی‌تفاوت هستند؛ اگر برخی از نقدهای ایشان به جاست، برخی دیگر کلّیّت بخشی است و جای تأسّف. درست است در میان ماموستایان، هستند کسانی که نه تنها نسبت به جامعه، بلکه حتّی نسبت به خود مسجد هم بی‌تفاوت هستند، ولی عملکرد این تعداد اندک را نمی‌توان به همگان تعمیم داد.
مهاباد به واسطه‌ی بهرەمندی از پیشینه و فضای فرهنگی‌ای که در خود دارد، هموارە مستعد تشکیل انجمن‌های فرهنگی ـ اجتماعی و برگزاری جلسات و همایشهای متناسب با فعالیتهای آنان بودە است و تا بە امروز مراسمات فرهنگی و همایشهای متنوعی در آن، برگزار شدە و هریک نقاط ضعف و قوت خاص خود را بە همراە داشتەاند. اما تا بە امروز غالب همایشهایی کە در این شهر برگزار شدە‌اند، بیشتر موضوعیت و محوریتی ادبی و فرهنگی داشتەاند.
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل